Anadolu dervişlerinin günlük hayatta yaptığı dualar.

Anadolu dervişi günlük hayatta, her vesile ile duâ eder. Dilinde lânet ve bedduâ yoktur.

Mü’minlerin dilinden her vesile ile besmele, hamdele, istiğfar ve benzeri zikir sözleri dökülür.

Şöyle ki;

Mü’minler karşılaştıklarında birbirlerine selâm vererek, duâda bulundukları gibi; ayrılırken de yine bu duâ ile birbirlerini Allâh’ın selâmetine emânet ederler.

Allâh’ın selâmının oluşturduğu bir şahsiyet güzelliği içinde şuurlu her Müslümanın hâli ne güzeldir:

Birbirlerinden ayrılırken;

“‒Allâh’a emânet ol!” derler.

Seyahatlerde;

“‒Allâh’a ısmarladık!”

“‒Hayırlı yolculuklar, Allah yoldaşın olsun!” derler.

Evlenenlere;

“‒Allah mesut eylesin!” derler.

Ticaret esnasında;

“‒Siftah senden bereket Allah’tan...”

“‒Bereketli olsun!”

“‒Hayrını göresin!” derler.

Hastalıkta;

“‒Rabbim şifâlar ihsân eylesin!” derler.

Yeni doğanlar için;

“‒Ömrü hayırlı, yaşayışı amel-i sâlih üzere ve bahtı da güzel olsun!”

“­Hayru’l-halef olsun!” derler.

Vefatlarda;

“‒Allah rahmet eylesin!”

“‒Geride kalanlara sabr-ı cemîl ihsan buyursun!” derler.

Anadolu dervişinin gönlünde olgunlaşmış bu duâ ve temennîler, gönülleri inşâ ve ihyâ edici ne kadar güzel bir İslâm ahlâkıdır!

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Anadolu Dervişinin Gönül Dünyası, Yüzakı Yayıncılık