Sürekli kötülük etme çabası içerisinde egolarını tatmin etmeye çalışıyorlar.

Ama neden?

Bu soruların yanıtını ben de çok merak ediyorum.

Sanırım bu, biraz da gelişen ve değişen dünyayla ilgili bir durum. Şartlar değiştikçe insanların gözünü hırs, para, haset bürüyor. İnsanların birbirine duyduğu sevgi ve saygının yerini; kin, haset, kıskançlık ve nefret duyguları yer almış durumda.

İnsanların birbirlerine tahammülü kalmamış durumda. En yakın dostluklar ihanetle, yıllanmış ilişkiler aldatma ile son buluyor.

Bunun gibi pek çok örnek verilebilir…

İnsanoğlunun sonunu getirecek olan duygulardır bunlar:

Kin, nefret, haset, düşmanlık, tahammülsüzlük ve intikam duyguları...

En ufak bir yenilgide, hiç zaman yitirmeksizin intikam peşine düşülüyor.
Oysa intikam, hırs gibi duygular insanı yorar. Karşımızdakinden çok bize zarar verir,
bizi biz olmaktan, alıkoyar.

Böyle duygular besledikçe, gün gelir kendinize yabancılaşır, kendinizi tanıyamaz hale gelirsiniz.

İntikam duygusunun iyi bir şey olmadığı herkesçe kabul edilir. Kaldı ki; intikam almanın en iyi yolu kötülere benzememektir, iyi kalabilmektir.

Kötü olan tüm duyguları atın dünyanızdan. Her şeyin başı sevgi derler. Mevlana ne güzel demiş; “ne olursan ol gel” diye... Yeter ki niyetinizi temiz tutup iyi olmaya karar verin siz. Her şey daha da güzel ve özel olur. Sevginin olduğu yerde kötülüğe yer yoktur.
Sevgi insanları birbirine bağlayan gönül bağıdır.

Sevgi kendimizden sonraki nesle bırakacağımız en büyük mirastır.

Sevgi insanlığı kurtaracak olan en büyük silahtır.

Sevgi ile kalmanız dileğimle…

Hoşçakalın...