Ortadoğu’nun kadim toprakları kan revan içinde. ‘Büyük’ güçlerin hesaplaşma arenasına çevrilen bu kutsal topraklarda hergün onlarca, yüzlerce insan savaş canavarlarına yem ediliyor. Herkesin savaşı farklı farklı gerekçelere dayansa da ölen ve yitirilen bu kadim toprakların insanları, değerleri ve güzellikleri oluyor. Oysa ki savaşa karar verenler tüm yitirilenlere ve henüz yaşayanlara daha iyi bir yaşamı vaat ediyor… Daha iyi bir yaşam için “ya ölecek yada öldüreceksiniz” diyor karar alıcılar. Onlar karar alıyor insanlık can veriyor.
Bitmek bilmeyen kavgalar, savaşlar, ölümler. Dur durak bilmeyen ego savaşları… Her gün binlerce insan ölüyor yaşadığımız gökkubbe altında. Yaşam alanları yok ediliyor, gencecik bedenler toprağa veriliyor, kan dökülüyor ve buna kimse dur demiyor. Kimisi de diyemiyor. Birileri bu savaşları çıkarıp nemalanıyor muhakkak. Birileri ise bu savaşa kurban ediliyor.
Ve genelde insanlar bu savaşlara ‘dur’ demek istese de, korkuları yüzünden köşeye çekilip izlemekle yetiniyorlar. Ne yazık insanlık ölüyor ve buna kimse dur diyemiyor. Trajik olan ise buna güzel dinimizin İslam’ın ortak edilmesi.
Evet, insanlar öldürülüyor, diri diri yakılıyor, kesiliyor ve bunu dinimizin emrettiğini söylüyorlar. Halbuki; dinimiz kardeşliği emrediyor. Yalanı, dolanı, hilekarlığı, savaşı red ediyor. Bunlardan bi haber olup dinimizi kullanarak kan akıtanlara lanetler olsun. İnsanların ölümü, yaşadıkları toprakların talan edilmesi pahasına ‘daha güzel bir yaşamı’ vaat edenler hepimize yalan söylüyor.
Küçücük çocuklar anasının kucağında, babasının kollarında can veriyor. Doğmamış bebekler anne karnında hayata merhaba diyemeden, veda ediyor. Hemde bir hiç yüzünden. Hiçbir neden, hiçbir fikir, nedeni ne olursa olsun, davanızda haklı olsanız bile bir başka canlının yaşamını elinden alma özgürlüğüne sahip olamazsınız. Yaşam alanlarını, değerlerini, kutsallarını, geçmişlerini taşıyan sosyal ve kültürel değerlerini yok edemezsiniz.
Hele ki bunu yaparken dinimiz İslam’ı kullanamazsınız. Ne yazık 21. yüzyıldayız. Modern çağın tüm getirileri insanlığın ölümüne neden oluyor. Her geçen gün beni daha da korkutuyor bu dünya. Yaşam kaygısı yüreğimde, beynimde dolanıp duruyor. İnsanlar öldürülüyor yanı başımızda. Şehirler, ovalar, dağlar, hastaneler, okullar, pazar yerlerine bombalar yağdırılıyor. İnsanlarla birlikte gökkube altında yaşamı temsil eden ne varsa yok ediliyor. Göstere göstere yapıyorlar, filmini çekiyorlar, kaydını alıyorlar ve hepimizi kendilerine taraftar yapmaya çalışıyorlar.
Ülkenin, dünyanın neresinde olursak olalım, savaşa karşı barışı, ölüme karşı yaşamı, kötülüğe karşı iyiliği savunalım. Ortadoğu coğrafyasında savaş baltalarını çıkaran savaş sevicilerine karşı barış ve kardeşliği savunmak her insanın vicdani görevi ve sorumluluğudur. Yaşanacak güzel günlere dair umutlarımızı yitirmeyelim. Savaşın orta yerinde kaldığımız şu günlerde geçireceğimiz Ramazan-ı Şerif ayı umarım insanlığın, sevginin, kardeşliğin ve barışın yeşereceği günleri de beraberinde getirir.
Tüm islam aleminin Ramazan-ı Şerifleri mübarek olsun.
Sevgiyle kalın…